برای رسیدن به یک تدریس موفق باید در درجه اول از وضعیت روحی و جسمی سوادآموزان قبل از تدریس آگاه شویم و در هنگام تدریس زمان هر جلسه تدریس را در نظر داشته باشیم تا با کمی و یا زیادی وقت مواجه نشویم . از طرح درس روزانه جهت تدریس در کلاس استفاده کنیم و در هنگام تدریس ، وقت کلاس را با مطالب بیهوده و کم فایده تلف نکنیم .
با خوشرویی تدریس را آغاز کنیم و تا پایان جلسه تدریس این حالت را حفظ کنیم در هنگام تدریس باید سعی کنیم که عواطف و احساسات سوادآموزان را جریحه دار نکنیم و سواد آموزان را با هدف هر درس آشنا کنیم و آنان را تا پایان جلسه تدریس علاقمند نگهداریم .
سعی کنیم که یأس و ناامیدی را از سواد آموزان دور کنیم و به آنها امید بدهیم و اعتماد به نفس آنها را تقویت کنیم .
یک آموزشیار خوب باید با روشهای مختلف تدریس آشنا باشد و با توجه به مطالب درسی و شرایط مقتضی از روش مناسب برای تدریس استفاده کند .
سواد آموزان را باید به درس مشتاق و علاقمند کنیم تا با توجه بیشتری مطالب درسی را یاد بگیرند .
اگر به سواد آموزان و عده ای دادیم باید حتماً به وعده خود وفا کنیم و اگر از انجام آن وعده عاجزیم به آنان وعده ندهیم .
در هنگام تدریس باید آرامش روحی و روانی خود را حفظ کنیم و از قضاوتهای عجولانه نسبت به سواد آموزان جداً خودداری کنیم .
از تهدید کردن سواد آموزان بپرهیزیم و از نمره به عنوان اهرمی برای ترساندن یا نظم دادن به کلاس استفاده نکنیم .
اشتباهات خود را توجیه نکنیم و از بکار بردن کلمات دور از نزاکت بپرهیزیم .
مَحرم و راز دار سواد آموزان باشیم و معذرت خواهی سواد آموزان را بپذیریم . و از تعصّب بی جا بپرهیزیم .
منبع: وبلاگ چراغ هدایت